Πάλι καλά που δεν τον βάπτισαν «κομμουνιστικό κίνδυνο»

Με εύλογες απορίες διαβάζει κανείς το τελευταίο άρθρο του γενικού γραμματέα της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Δημήτρη Καμπουρίδη για τα πολιτικά κόμματα και τον υπαρκτό κίνδυνο διείσδυσής τους στο στράτευμα:

"Με τις Ενώσεις Στρατιωτικών “η διείσδυση των κομμάτων” στο στράτευμα είναι ευκολότερη", γράφει ανάμεσα στα άλλα υπό τον βαρύγδουπο τίτλο “Δεν θα αφήσουμε κανέναν, να καπηλευτεί την ψήφο των στρατιωτικών”.
“Παλαιότερα η διείσδυση των κομμάτων στις τάξεις των Στρατιωτικών ήταν σχεδόν αδύνατη. Αυτό φαίνεται πως τώρα με τις Ενώσεις έγινε κάπως πιο εύκολο. Οι Στρατιωτικοί έχουν πλέον τη δυνατότητα συλλογικής έκφρασης αλλά κυρίως διαθέτουν πρόσωπα ανάμεσα τους με μεγάλη αναγνωρισιμότητα, με σημαντική δημοφιλία και ιδιαίτερη προβολή από τα Μ.Μ.Ε. Αυτά ακριβώς τα πρόσωπα είναι τα καταλληλότερα για να βάλουν τον κομματισμό στις τάξεις των Στρατιωτικών. Βέβαια, παράλληλα θέλουν να εκμεταλλευτούν και να πετύχουν την προσωπική, πολιτική τους ανάδειξη, αλλά και να εξαργυρώσουν με αυτό τον τρόπο, τον έως τώρα πετυχημένο συνδικαλιστικό τους αγώνα”.

Λαμβάνει, βεβαίως την απάντηση από το Οnalert, το οποίο υπενθυμίζει στον σεβαστό αρθρογράφο ότι «αν κάνουμε αναδρομή στο παρελθόν για να βρούμε εποχή που δεν υπήρχε κομματισμός στις ΕΔ θα φθάσουμε στην εποχή που είχαμε…τόξα!» (…) «Να μην αφήσουμε κανέναν να καπηλευτεί την ψήφο των στρατιωτικών κανείς δεν διαφωνεί αλλά να μην λέμε κι ότι θέλουμε! Κομματισμός άθλιος και χυδαίος κυριαρχεί στις ΕΔ σ΄ όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης. Όποιος δεν το ΄χει καταλάβει προφανώς ζει σ΄ άλλη χώρα. Μέχρι στιγμής κομματισμός και Ενώσεις Στρατιωτικών δεν έχουν συναντηθεί. Τουλάχιστον δημόσια και επίσημα. Υπογείως όμως φοβόμαστε ότι έχει αρχίσει την “εισβολή” του με στόχο την αποδόμηση των Ενώσεων. Κι αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος».

Συμμεριζόμαστε ειδικά την τελευταία ανησυχία του Onalert και σπεύδουμε να υποσημειώσουμε ότι οι ως άνω ανησυχίες, μας θύμισαν τις βαρύγδουπες δηλώσεις και μάλιστα φρεσκότατες (!), του «φερέλπιδος» προέδρου του ΠΟΤΑΜΙΟΥ Σταύρου Θεοδωράκη, που ανακάλυψε κι εκείνος κομματισμό στις σχολές και στα πανεπιστήμια και αναφώνησε με μιας «έξω τα κόμματα». Για να μην πάω σε παλαιότερες δηλώσεις άλλου …μεγάλου αρχηγού, που εσχάτως κατοικοεδρεύει εις τον Κορυδαλλόν (μέχρι νεωτέρας). Καιρός να σοβαρευτούμε όμως διότι τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα από όσο περιγράφονται. Ουδείς, πόσο μάλλον ο στρατιωτικός, δικαιούται να λησμονεί ότι τα κόμματα είναι πυλώνας της Δημοκρατίας και οι πολίτες οφείλουν να συμμετάσχουν στις πολιτικές διεργασίες και διαδικασίες ελέγχοντας και αξιώνοντας λογοδοσία ανά πάσα ώρα και στιγμή και όχι σε ψήφισα, σε έβγαλα, και άσε με να σε …βρίζω. Αυτονόητο ότι τα δικαιώματα των στρατιωτικών υπόκεινται σε συνταγματικούς περιορισμούς και ουδείς διανοείται σήμερα να τους άρει …άνευ όρων. Νωπές οι μνήμες των πραξικοπηματιών του 67, οι παλιοί ενθυμούνται και τα …κατορθώματα παλαιότερων εποχών της …φρίκης.

Ο καημός όμως όσων φοβούνται τον κομματισμό είναι μάλλον άλλος. Διότι δεν μπορεί να μην τα γνωρίζουν όλα αυτά. Δεν μπορεί να μη γνωρίζουν ότι τα ίδια έλεγαν συγκεκριμένοι ακροδεξιοί πολιτικοί και πολιτευτές αμέσως μετά την κατάρρευση της δικτατορίας όταν το ΚΚΕ έθετε ζήτημα εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων ή αργότερα μετά το 1981 επί Ανδρέα Παπανδρέου όταν πολλοί δεξιά κι αριστερά είχαν ξεθαρρέψει και ζητούσαν περισσότερη δημοκρατία στο στράτευμα.

Είναι ένα ερώτημα επομένως, Αξιωματικοί που προκαλούν τον θαυμασμό και τον σεβασμό μας γιατί να παραβλέπουν στοιχεία και καταστάσεις του παρελθόντος. Αν βλέπουμε κι ερμηνεύουμε μονομερώς τα δεδομένα, σίγουρα δεν οδηγούμαστε σε σοβαρά συμπεράσματα. Αντιθέτως κινδυνεύουμε να παρασυρθούμε σε προσωπικές αντιπαραθέσεις με άλλους σεβαστούς συναδέλφους που κι αυτοί έχουν τις ίδιες αγωνίες και προφανώς δεν θέλουν να δουν τον εαυτό τους κάποια μέρα σε βουλευτικά έδρανα αργυρώνητα και ξεφωνημένα. Αλλά αυτό το ενδεχόμενο, αν συμβεί, πάλι για κάποιους λόγους θα έχει συμβεί. Προσωπικούς ενίοτε δε και …εθνικο-πατριωτικούς! Αναφαίρετο δικαίωμά τους όμως! Ακόμα κι αν πρόκειται για πρώην στρατιωτικούς. Θα κριθούν κι αυτοί όπως όλοι τους.