Να τελειώσει το μπάτσος… να τελειώσει το μπαχαλάκης…

«Να τελειώσει το μπάτσος… να τελειώσει το μπαχαλάκης…» Μια ευχή, τίτλος σε άρθρο αστυνομικού, μέλους συνδικαλιστικής παράταξης, που θέλει να πιάνει τον σφυγμό των γεγονότων και να παρεμβαίνει άμεσα στις εξελίξεις.

Με χίλιες λέξεις, ο αστυνομικός περιγράφει τα βιώματά του και παροτρύνει τους συναδέλφους του να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους με μια βασική προϋπόθεση. Να συνειδητοποιήσουν ότι υπηρετούν τους πολίτες, όλους τους πολίτες και όχι τους «εκλεκτούς». Αυτή την τρομερή αλήθεια, την οποία το συνδικαλιστικό κίνημα των αστυνομικών την εκφράζει με τον τρόπο του και με διάφορες αφορμές, δυστυχώς την αποκρύπτουν επιμελώς φίλοι και φίλοι της αστυνομίας. Επαγγελματίες λαοπλάνοι, εργολάβοι της ενημέρωσης, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι συγκεκριμένων τάσεων και αποχρώσεων, υπηρεσιακοί παράγοντες και άλλοι. Ολοι τους φοβούνται όπως ο διάβολος το λιβάνι μην καταλάβει ο αστυνόμος τη δύναμή του και τελειώσουν τα ψέματά τους.

Αρα, δεν θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν όσοι λένε ότι αγωνιούν για το μέλλον της αστυνομίας, ασχολούνταν πράγματι και με αυτόν τον παράγοντα, που δρα ανασταλτικά κατά την άποψή μας και εμποδίζει την υλοποίηση των θεμιτών στόχων για μια πραγματική λαϊκή αστυνομία και όχι για μια αστυνομία που θα καλύπτει τη διαπλοκή και τα λαμόγια της, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα (αφού οι νόμοι κι οι αστυνόμοι είναι φτιαγμένοι στα μέτρα τους);

Άλλη μια δικαίωση του αγώνα των Ομοσπονδιών από το ΣτΕ

Άλλη μια ιστορική απόφαση εξέδωσε το Συμβούλιο Επικρατείας και ειδικότερα το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης, στο οποίο είχαν προσφύγει Ομοσπονδίες των στρατιωτικών, των αστυνομικών και των λιμενικών ζητώντας την καταδίκη του υπουργείου Οικονομικών για τις μισθολογικές περικοπές που τους είχε κάνει ελέω Μνημονίων.

Το Τριμελές Συμβούλιο επέβαλλε χρηματικές ποινές στο υπουργείο, γεγονός πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. 

Η εξέλιξη αυτή συνιστά αποστομωτική απάντηση σε όσους αμφισβητούν τη δυναμική των συνδικαλιστών και επιχειρούν να σπείρουν ανάμεσά τους τη διχόνοια. 

Το δυστύχημα είναι ότι αυτοί δεν είναι «συριζαίοι», όπως θα περίμενε κανείς κατά την πάγια τακτική άλλων εποχών.

 Εμφανίζεται ως ετερόκλητη παρέα και επιδίδεται σε ανίερες συμμαχίες και μάχες χαρακωμάτων, δίνοντας την εντύπωση ότι επιδιώκει κυρίως την προσωπική φθορά συγκεκριμένων ηγετικών στελεχών, ενώ εκείνοι που τους ψήφισαν περιμένουν από αυτούς απτά αποτελέσματα,  αποτελεσματική λειτουργία των σωματείων και των Ομοσπονδιών τους (σχετική και h προγενέστερη ανάρτησή μας για τον Κώδικα Δεοντολογίας) κλπ.

Σε κάθε περίπτωση η χθεσινή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί σε τόσες άλλες ευνοϊκές για τους ένστολους αποφάσεις. 

Το ζητούμενο είναι η νέα κυβέρνηση να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο συγκεκριμένο θέμα, όπως και σε τόσα άλλα. 

Κανείς δεν παραβλέπει το γεγονός ότι οι δανειστές και οι μνημονιακοί τους εκπρόσωποι εν Ελλάδι, εμποδίζουν με κάθε τρόπο την εφαρμογή των κυβερνητικών εξαγγελιών. Αυτοί επιδιώκουν την οικονομική ασφυξία της κοινωνίας νομίζοντας ότι έτσι θα προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης και την επαναφορά ενός καθεστώτος που δεν θα αμφισβητεί ούτε κατ’ ελάχιστον τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου. Οι πολίτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν αντιληφθεί το «παιχνίδι» τους και δίνουν πίστωση χρόνου στις διαπραγματευτικές διαδικασίες. Μια ωριμότητα, δηλαδή, ανέλπιστη για πολλούς εντός κι εκτός Ελλάδος. 

Την ίδια ώρα, κάποιοι ένστολοι, επιχειρούν να κατηγορήσουν τις Ομοσπονδίες τους, ότι έχουν ταυτιστεί με την κυβερνητική πολιτική ή ότι ξεπούλησαν (!) κιόλας τον αγώνα τους. Εδώ φυσικά γελάμε, αλλά τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. 

Όταν δεν τηρείται ο Κώδικας δεοντολογίας τι κάνουμε κύριε Πανούση

Η καλή διάθεση συνεργασίας με τους συνδικαλιστικούς φορείς που επέδειξε από την πρώτη στιγμή ο νέος υπουργός, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, δεν έχει επηρεάσει θετικά καθόλου μα καθόλου τους ενδιαφερόμενους, ή μάλλον μια σημαντική μερίδα αυτών. Αν μελετήσει κανείς τα όσα λέγονται και γράφονται στο διαδίκτυο ανώνυμα και επώνυμα για τον ίδιο και για την πολιτική του ακόμα και με τη σφραγίδα διαφόρων συνδικαλιστικών παρατάξεων αστυνομικών, θα διακρίνει μάλλον προκατάληψη, εμπάθεια, σκοπιμότητες, αλληλομαχαιρώματα σίγουρα και άλλα ωραία που δεν συνάδουν με τίποτε με το λειτούργημα του αστυνομικού.

Αυτά τα αρνητικά φαινόμενα έχουν αρχίσει να ταλαιπωρούν και τους λιμενικούς που εποπτεύονται φυσικά από άλλον υπουργό, αλλά που έχουν τη σημασία τους εφόσον όλοι οι ένστολοι στα βασικά τους αιτήματα έχουν κοινά μέτωπα.

Το περίεργο είναι ότι ενώ ο συνδικαλιστικός νόμος είναι σαφής, ορισμένοι εξακολουθούν να αδιαφορούν για την ουσία της συνδικαλιστικής λειτουργίας που πρέπει να διέπεται από κανόνες και αρχές. Ο Κώδικας συνδικαλιστικής δεοντολογίας είναι μάλλον άγνωστος για πολλούς αφού πολλοί είναι εκείνοι που νομίζουν ότι όλα επιτρέπονται στο όνομα της συνδικαλιστικής ιδιότητας. Αυτό το έχει παρατηρήσει ο Γιάννης Πανούσης που προς ώρας περιορίζεται στο ρόλο του παρατηρητή, αν και έχει στείλει το μήνυμά του προς πάσα κατεύθυνση.

Αφορμή για την ανάρτηση στάθηκε η δικαστική κόντρα μιας συνδικαλιστικής παράταξης αστυνομικών με εν ενεργεία ανώτατο αξιωματικό και μια πιο ανώδυνη πρόσφατη ενδοσυνδικαλιστική κόντρα στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΟΕΠΛΣ. Για το πρώτο, και για όσους δεν γνωρίζουν, να σημειώσουμε μόνο ότι η συγκεκριμένη παράταξη έκρινε δημοσίως τις υπηρεσιακές ενέργειες του αξιωματικού όταν αυτός μετακινήθηκε σε άλλη υπηρεσία και όχι όσο αυτός ήταν υπεύθυνος για όσα του καταλογίζουν. Η υπόθεση ήταν να εκδικαστεί την Παρασκευή, 13/3, αλλά αναβλήθηκε για το 2016. Πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης, άλλες παρατάξεις και σωματεία έσπευσαν να κρατήσουν τις αποστάσεις τους και άλλοι να ταχθούν στο πλευρό των εναγομένων από τον υποστράτηγο. Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση της ΑΣΚΑ. Μιας παράταξης που θέλησε να ασκήσει κριτική κρατώντας κάποιες αποστάσεις.

Για το δεύτερο θέμα, των λιμενικών, αποκαλυπτική είναι η επιστολή του προέδρου του ΔΣ της ΠΟΕΠΛΣ Γιώργου Δριβάκου.

Έ όχι και χακί κανιβαλισμός!

Στο κυνήγι του …χαμένου θησαυρού ενδέχεται να παρατηρηθούν και αντικανονικές ενέργειες, non fair play στα απλά ...ελληνικά. Αυτό μας θύμισαν οι ανακοινώσεις της  Ένωσης Στρατιωτικών Θεσσαλίας και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών, μετά την πρόταση της πρώτης για εξοικονόμηση 4,1 εκατ. ευρώ, από τη μη πρόσληψη Εθνοφυλάκων που δρομολογείται μέσα στο 2015 για τη φύλαξη αποθηκών, πυρομαχικών, κλπ. 

Η ΕΣΠΕΘ πρότεινε να μην προσληφθούν Εθνοφύλακες και το έργο της φύλαξης να το αναλάβουν στρατιώτες που θα μετατεθούν στις Μονάδες που επρόκειτο να προσληφθούν, να πάει δηλαδή η δουλειά σε φτηνά εργατικά χέρια...

Η αντίδραση της ΠΟΕΣ ήταν άμεση. Με παρρησία υποστήριξε ότι δεν είναι δυνατόν σε συνθήκες οικονομικής κρίσης στο όνομα της στρατιωτικής διαθεσιμότητας να σβήνει το όνειρο κάποιων συμπολιτών μας για αυτά έστω τα 15 ευρώ μεροκάματο, όπως κοστολογείται η δουλειά του Εθνοφύλακα.

Είναι μια τοποθέτηση με ισχυρό συμβολισμό και υψηλά φορτία κοινωνικής ευαισθησίας που δεν μας έχουν συνηθίσει οι στρατιωτικοί μας. Ιδίως οι οργανωμένοι πρέπει να τη λάβουν σοβαρά υπόψη τους διότι σε αντίθετη περίπτωση δεν είναι μακριά η ώρα όπου θα βλέπουμε και τους στρατιωτικούς να σέρνονται σε καταστάσεις κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού. 

Διαβάστε τις ανακοινώσεις απ’ ευθείας στην πηγή τους:

Μια άλλη ανάγνωση μιας ανώνυμης επιστολής Αστυνομικού προς τον Γιάννη Πανούση

Φίλε Ανώνυμε Αστυνομικέ (Α.Α.)

Με πρόλαβες! Πάνω που ετοιμαζόμουν να πω κι εγώ τον πόνο μου στον Υπουργό διάβασα το γράμμα σου Α.Α. και δε σου κρύβω ότι χάρηκα ιδιαιτέρως. Αυτή η κυβέρνηση έχει προκαλέσει πράγματι τέτοια αναστάτωση και μάλιστα παγκοσμίως, που για πρώτη φορά όλοι μας θέλουμε κάτι να της πούμε και κάτι να της υποδείξουμε. Πέρασε η εποχή που ψηφίζαμε μια στις τόσες και περιμέναμε να ξαναψηφίσουμε την επόμενη τετραετία. Και θα συμφωνείς Α.Α. ότι αυτό είναι για το καλό της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος και για το καλό της κοινωνίας μας. Βλέπεις όμως ότι οι ολιγάρχες και τα κανάλια τους, αλλιώς είχαν μάθει να «πολιτεύονται» και γι’ αυτό έχουν σκυλιάσει και θέλουν να την ανατρέψουν.

Κατανοώ επομένως την αγωνία σου Α.Α. μήπως και σε διαψεύσει ο Γιάννης ο Πανούσης. Είναι αλήθεια ότι επανέφερε την ελπίδα και το χαμόγελο στα χείλη μας και γι’ αυτό πολλοί δήλωσαν τη χαρά τους. Τα κανάλια μην τα συμπεριλαμβάνεις όμως σ’ αυτούς γιατί αν ανατρέξεις στο παρελθόν θα δεις ότι σχεδόν όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί Δημόσιας Τάξης την είχαν εξασφαλίσει την «ασυλία» τους, κτίζοντας καριέρες και με τις επιτυχίες και με τις αποτυχίες της αστυνομίας.

Θα σε συμβούλευα λοιπόν φίλε και συναγωνιστή Α.Α.  να μη βιαστείς να κατατάξεις εαυτόν στους απογοητευμένους γράφοντας ότι  « για ακόμα μια φορά οι ελπίδες μας βαδίζουν προς την ολοκληρωτική διάψευση », αλλά να συνεχίσεις να δηλώνεις «παρών» και ενεργό μέλος μιας προσπάθειας για την ανατροπή αυτών που μας πληγώνουν. Για να διεκδικείς κι εσύ το μερτικό από τη χαρά που θέλει να μας χαρίσει ο νέος υπουργός.

Μπορούμε να φανταστούμε μια κοινωνία χωρίς αστυνομία;

Έχοντας συμπληρώσει ήδη 40 μέρες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να βρει το βηματισμό της ώστε να μην μείνει από καύσιμα, λόγω του ασφυκτικού κλοιού που έχουν δημιουργήσει γύρω της τα εδραιωμένα συμφέροντα της ξένης εξάρτησης. Η κυβέρνηση αγωνίζεται για να αντιμετωπίσει τους δανειστές με το κεφάλι ψηλά, γνωρίζοντας ότι είναι νευραλγικής σημασίας ζήτημα και η εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Παρά τις επικρίσεις που δέχεται ήδη η κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο μεταναστευτικό, είναι βέβαιο ότι ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης θα δρομολογήσει παρεμβάσεις, τέτοιες που θα λειτουργούν υπέρ της αστυνομίας και υπέρ της ενίσχυσης της ασφάλειας των πολιτών. Όσοι γνωρίζουν την προετοιμασία που έχει γίνει πριν από τις εκλογές, αισιοδοξούν για τα θετικά αποτελέσματα στο χώρο της δημόσιας τάξης. Μια γεύση άλλωστε, είχαν πάρει όσοι συμμετείχαν στην ανοικτή συγκέντρωση που έγινε στο Αιγάλεω από το ΣΥΡΙΖΑ με προσκεκλημένους όλους τους προέδρους των Ομοσπονδιών των Σωμάτων Ασφαλείας, εν ενεργεία και αποστρατεία στελέχη τους, αλλά και πολλούς εκπροσώπους φορέων που ασχολούνται με τα ζητήματα της ασφάλειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.

Πρόσκληση, να συμμετάσχει είχε πάρει και ο πρόεδρος της ΠΟΣΥ κ. Χρήστος Φωτόπουλος, ο οποίος εστίασε στον κοινωνικό ρόλο της αστυνομίας, τονίζοντας ότι είναι αυτονόητος αν και μη παραδεκτός σε κάποια κοινωνικά στρώματα, λόγω των υφισταμένων πρακτικών, των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων που υπάρχουν διαχρονικά. Θέτοντας, όμως, το ερώτημα «αν μπορούμε να φανταστούμε την κοινωνία μια μέρα χωρίς αστυνομία;» αντιλαμβανόμαστε αμέσως το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ή πρέπει να κινείται κάθε αστυνομικός οργανισμός.

Κύριε Πανούση, οι αστυνομικοί …επιμένουν ΣΥΡΙΖΑ

Με το συνήθη τρόπο αντιμετώπισαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ τις ετήσιες κρίσεις των αξιωματικών της αστυνομίας, αναζητώντας κυρίως τις κουτσομπολίστικες και …γαργαλιστικές πτυχές των αποφάσεων των συμβουλίων κρίσεων. Αντί να αναζητήσουν τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και να εγκαλέσουν την ηγεσία γιατί ακολούθησε την …πεπατημένη, στάθηκαν σε μια δυο κατά την άποψή τους περίεργες αποστρατείες ή προαγωγές και εκεί εξάντλησαν το ενδιαφέρον τους. Αραγε να μην τους ενδιαφέρει η αξιοκρατία, η διαφάνεια –στοιχεία εκδημοκρατισμού του σώματος, καθώς μέχρι πρότινος είχαν κι αυτά με τον ένα ή άλλο τρόπο, λόγο στην διαμόρφωση της ιεραρχίας;

Ας θυμηθούμε λοιπόν ποιες είναι οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αποσπάσει και τα θετικά σχόλια των ίδιων των αξιωματικών, πριν από τις εκλογές, όπως διαφαίνεται και από σχετικό άρθρο συνδικαλιστή αξιωματικού. Οι συνδικαλιστές αναμένουν από τον καθηγητή Γιάννη Πανούση να προχωρήσει σε τομές. Ηδη έχει καθυστερήσει  του λένε οι ανυπόμονοι ενώ οι εξ «επαγγέλματος» προβοκάτορες και οι γνωστοί κριτές του καναπέ, του  χρεώνουν … άτακτη υποχώρηση.

Συμφιλίωση αστυνομίας και κοινωνίας...

Ο καθηγητής κ. Γιάννης Πανούσης, δεν φιλοδοξεί να ταυτιστεί με έναν κλασικό υπουργό της αστυνομίας, γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή έχει δηλώσει ότι θα προτιμούσε να είχε ενσωματωθεί το Δημόσιας Τάξης στο υπουργείο Δικαιοσύνης με διευρυμένες αρμοδιότητες. Η κυβέρνηση τελικά προτίμησε τη λύση του υπουργείου Εσωτερικών, όπως συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ετσι, από τα πρώτα του βήματα, σήμερα προχώρησε στην κοινοποίηση των βασικών του σκέψεων για τις «Αρχές και τους Στόχους της Αντεγκληματικής Πολιτικής», που μάλλον έχει ως αποδέκτη το εσωτερικό, παρά το εξωτερικό περιβάλλον της αστυνομίας. Κάποιοι αστυνομικοί πιστεύουν ότι είναι περιττές οι πρωτοβουλίες του υπουργού καθώς οι σχέσεις τους με τους πολίτες στη χώρα μας είναι άριστες. Αλλά εκτός από τον υπουργό, την ίδια άποψη έχει και η αστυνομική ηγεσία, ασχέτως αν με τους προηγούμενους υπουργούς σιωπούσε για ευνόητους λόγους. Ολόκληρη η δήλωσή του έχει ως εξής: