Οπλισμένοι ναι,αλλά γιατί κύριοι της Νέας Δημοκρατίας ξεχάσατε τα …σκοπευτήρια;

«Αφοπλιστική» ομολογουμένως η ψευτο-προπαγάνδα της Νέας Δημοκρατίας για τους αστυνομικούς και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφοπλίζει, ατάκα κι επιτόπου, τη λογική κάθε νοήμονα αστυνομικού και τον στέλνει με κλειστά τα μάτια στις κάλπες της... Και ύστερα ξυπνήσαμε! Αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, έτσι δεν είναι; Οπότε, έχουμε και λέμε:
Μην ψηφίζετε ΣΥΡΙΖΑ γιατί θα αφοπλίσει την αστυνομία, λένε. Τι δεν λένε όμως; Δεν λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποφύγει τραγικές καταστάσεις  για αστυνομικούς και πολίτες, ιδίως διαδηλωτές, διότι οι αστυνομικοί οπλοφορούν ναι μεν όλοι ανεξαιρέτως αλλά δεν ξέρουν όλοι να κάνουν ασφαλή χρήση των όπλων τους. Ασε που δεν έχουν εμπεδώσει τις διατάξεις ούτε του ισχύοντος νόμου περί οπλοχρησίας 3169/2003, κι ας έχουν περάσει δέκα χρόνια από την ψήφισή του.
Ο νόμος επιτρέπει την οπλοφορία ακόμα και σε ειρηνικές διαδηλώσεις και μάλιστα σε αστυνομικούς και των ΜΑΤ κι ας λένε οι παπαγάλοι ότι αυτό δεν ισχύει. Οι φωτογραφίες με τα πιστόλια, ευτυχώς στα θηκάρια, σε συμπλοκές σώμα με σώμα αδιάψευστος μάρτυρας.
Ο νόμος επίσης προβλέπει την κατασκευή αστυνομικών σκοπευτηρίων σε κάθε αστυνομική διεύθυνση, δηλαδή πάνω από 50 σε όλη την Ελλάδα, αλλά δεν έχει κατασκευαστεί κανένα από το 2003, τότε που ψηφίστηκε αυτός ο νόμος.
Ο νόμος προβλέπει τακτική εκπαίδευση και ψυχο-ψυχιατρικές εξετάσεις, αλλά ούτε αυτό το κομμάτι υλοποιήθηκε.
Οι συνδικαλιστές της αστυνομίας τα γνωρίζουν όλα αυτά και όταν συμβαίνει το μοιραίο τα επικαλούνται. Καταγγέλλουν πολιτικούς και ηγεσίες για εμπαιγμό και κροκοδείλια δάκρυα. Καταγγέλλουν ότι λόγω περικοπών έκοψαν τις ώρες της εκπαίδευσης τους (μειώθηκαν οι μέρες εκπαίδευσης από πέντε (5) ετησίως σε τρείς (3), στο πλαίσιο των γενικότερων περικοπών) και το κυριότερο έκλεισαν τις αστυνομικές σχολές, βάζοντας ταφόπλακα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Σταματάμε εδώ, συμπληρώνοντας μόνο ότι θα έπρεπε να ντρέπονται στα εκλογικά επιτελεία της Νέας Δημοκρατίας για το επίπεδο των επιχειρημάτων τους. Θεωρούν τους αστυνομικούς κορόιδα λες και εκείνοι δεν γνωρίζουν το εύρος των ευθυνών εκείνων που παρέλασαν από την Κατεχάκη. Υπουργών και στρατηγών της, γνωστών για τις δεξιές και ακροδεξιές ιδεοληψίες τους. Ξεχωρίζουμε τη στάση που τήρησε ο ανώτατος αξιωματικός Νικόλαος Μπλάνης, μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής επί Χρυσοχοϊδη το 2003, που εργάστηκε για τη σύνταξη και ψήφιση του ισχύοντος νόμου για τη χρήση των αστυνομικών όπλων. Με την αρθρογραφία του, έχει θέσει στις σωστές του διαστάσεις το θέμα, αλλά εις ώτα μη ακουόντων. Ίσως ήταν κι ένας από τους λόγους που το δεξιό κατεστημένο της Κατεχάκη δεν του επέτρεψε να μακροημερεύσει στο Αρχηγείο.
Παραθέτουμε την άποψή του για την οπλοφορία των αστυνομικών από σχετικό δημοσίευμα του Επενδυτή, επί υπουργίας Νικολάου Δένδια, με αφορμή πληροφορίες για πιθανή τροποποίηση του Ν. 3169/2003:

«Το ζήτημα της χρήσης όπλων από τoυς αστυνομικούς σχετίζεται άμεσα με την προστασία  του θεμελιώδους δικαιώματος στη ζωή. Όμως η  ρύθμιση των προϋποθέσεων που τη διέπουν υπήρξε στη χώρα μας, για σχεδόν  εξήντα χρόνια, όχι μόνον ελλιπής, αλλά και σε πολλά σημεία της αντισυνταγματική  και μη εναρμονισμένη με τις διεθνείς συμβάσεις (Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, Κώδικας του ΟΗΕ για την  συμπεριφορά των στελεχών  επιβολής του νόμου).

Με το ν. 3169/2003 στοιχείται η νομοθεσία μας προς το  Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο. Οι  διατάξεις του νόμου, διαπνεόμενες από τις αρχές του κράτους δικαίου, αποτελούν ένα φιλελεύθερο πρότυπο ρύθμισης διεθνώς. Μάλιστα, οι διατάξεις με τις οποίες τίθενται περιορισμοί στην οπλοφορία και τη χρήση όπλων  και θεσπίζεται  ο έλεγχος της φυσικής και ψυχικής καταλληλότητας των αστυνομικών να οπλοφορούν, σε συνδυασμό με την πρόβλεψη αυστηρής βασικής και συντηρητικής εκπαίδευσης στο χειρισμό και την χρήση των όπλων, πρωτοπορούν σε σχέση με αντίστοιχες νομοθεσίες των ευρωπαϊκών χωρών.  Θεωρώ ότι οι όποιες  ενστάσεις προβάλλονται για την αρτιότητα του νόμου και την ανάγκη αλλαγών, αφορούν πρακτικά ζητήματα τακτικής και ορθής χρήσης του οπλισμού. Δεν αφορούν νομικά ζητήματα. Κατά τη  δεκαετή ήδη  ισχύ του νόμου, η κατάσταση έχει βελτιωθεί σημαντικά, καίτοι ακόμη δεν έχει γίνει η πλήρης εφαρμογή του, ιδίως όσον αφορά την πρακτική εξάσκηση και εκπαίδευση και τον έλεγχο της καταλληλότητας των αστυνομικών.  Το τελευταίο αυτό είναι που  απαιτείται.  Δηλαδή η πλήρης εφαρμογή του νόμου. Στην χώρα μας δυστυχώς στο τομέα αυτό υπάρχει σοβαρό έλλειμμα. Η  Διοίκηση αντί να εφαρμόσει τις διατάξεις, εξαγγέλλει συνεχώς αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ως “άλλοθι” στην αδυναμία της να λύσει τα προβλήματα επί της ουσίας και να παρουσιάσει  αποτελέσματα. Τυχόν επιμέρους βελτιώσεις των διατάξεων μπορεί να προκύψουν μετά την πλήρη εφαρμογή-δοκιμασία και πάντως χωρίς να θίγεται ο πυρήνας και η φιλοσοφία του νόμου».